Parafia Bukowiec

Bukowiec leży na południowym skraju Borów Tucholskich. Wieś ma bogatą tradycję. Pierwsza o nim wzmianka pochodzi z roku 1412. Była to wówczas wieś rycerska. W pierwszej połowie XVII wieku, Bukowiec należał do posiadłości rodu Zebrzuckich. Z rąk Zebrzuckich wieś przeszła we władanie hrabiego rodu Czapskich. Była w Bukowcu kaplica hr. Czapskich, którą obsługiwał proboszcz z odległego o 4km Przysierska. W 1894 roku Bukowiec z rąk Czapskich wykupiła Komisja Kolonizacyjna i wieś w większości katolicka przeszła we władanie ewangelików. Zbudowali oni około 1895r. Kościół w stylu nowogotyckim. Po odzyskaniu niepodległości, w 1919 roku obudziła się w części katolickiej mieszkańców Bukowca myśl wybudowania własnego kościoła. W międzyczasie utworzył się Komitet Budowy Kościoła w Bukowcu, który gromadził materiały budowlane. Podjęte prace przerwała druga wojna światowa. Zgromadzone materiały budowlane władze niemieckie zabrały i zużyły dla własnych celów. Po opuszczeniu przez ewangelików kościoła w Bukowcu, miejscowa katolicka ludność przystąpiła do zabezpieczenia kościoła przed ruiną i kradzieżą. Dnia 8 kwietnia 1945 poewangelicki kościół poświęcono dla potrzeb ludności katolickiej. Poświęcenia dokonał ks. Bolesław Łosiński, proboszcz z Polskich Łąk. Ustanowienie parafii pod wezwaniem Maryi Królowej Korony Polskiej w Bukowcu dekanat świecki nastąpiło na prośbę wiernych Bukowca i okolicznych miejscowości w oparciu o Dekret Biskupa Chełmińskiego ks. Kazimierza Józefa Kowalskiego z dnia 13 grudnia 1946 poprzez wyłączenie:

– z parafii Przysiersk miejscowości Bukowiec, Bramka, Budyń i Kawęcin,
– z parafii Polskie Łąki miejscowości Branica,
– z parafii Rykowisko miejscowości Krupocin i Franciszkowo,
– z parafii Świekatowo miejscowości Branica II,
– z parafii Drzycim miejscowości Siemkowo.